Je zet al een tijd lang iedere maand een bedrag op een aparte spaarrekening. Zo bouw je in kleine stapjes een kapitaaltje op voor later, als je met pensioen gaat. Met de lage spaarrente van nu schiet het niet op. Je besluit om te gaan beleggen. Omdat je hier weinig vanaf weet, heb je gesprekken met een aantal beleggingsadviseurs. Een van die adviseurs geeft je een extra goed gevoel: de man heeft duidelijk veel kennis van zaken. Je gaat af op zijn advies en stort al jouw gespaarde geld in een vastgoedfonds, dat tot nu toe hoge rendementen realiseert. Twee jaar later ontvang je het bericht dat het vastgoedfonds failliet verklaard is. Het is nog maar de vraag of je je geld ooit terugziet.
Dit is een typisch voorbeeld van de ‘seersucker illusion’. Mensen zijn geneigd om volledig te vertrouwen op adviezen en voorspellingen van experts (‘seers’). Met name in situaties waarin we onzeker zijn over onze eigen kennis en kunde, doen we blindelings wat de expert ons adviseert. We zijn zo stom (‘suckers’) dat we ontkennen dat we zelf verantwoordelijk zijn voor onze beslissingen. Het is namelijk een illusie te denken dat een zogenaamde expert beter toekomstvoorspellingen kan doen dan een gemiddelde persoon. “For every seer, there’s a sucker.”
